Wyst±pienie okoliczno¶ciowe z okazji 10-lecia Zwi±zku Zawodowego Pracowników Ruchu Ci±g³ego
Dodane przez bosman dnia 10.02.2007 05:42:17
Niemniejszym problemem by³a organizacja pracy – mam tu na my¶li przestarza³± „czterobrygadówkê”, w pocz±tkach naszej dzia³alno¶ci wadliwie stosowan±, oraz tzw. turnusow± organizacjê pracy, gdzie na jednej zmianie pracowano po 12 godzin, co w przypadku pracowników produkcji by³o prawnie zakazane.
I. Pocz±tki dzia³alno¶ci
Komitet za³o¿ycielski Zwi±zku Zawodowego Pracowników Ruchu Ci±g³ego dzia³a³ w oparciu o uchwa³ê zebrania za³o¿ycielskiego z 5 stycznia 1997 r. W jego sk³ad wchodzili:
* Mieczys³aw Kasprzycki
* Robert Walasek
* Kazimierz ¦widerek
* Robert £atka
* Franciszek Klepacki
* Zbigniew Tkaczyk
* S³awomir Wrêga
15 stycznia 1997 r. z³o¿yli¶my w S±dzie Wojewódzkim w Lublinie wniosek o zarejestrowanie Zwi±zku Zawodowego Pracowników Ruchu Ci±g³ego. Rejestracja nast±pi³a 25 marca, a pierwsze walne zebranie delegatów odby³o siê 16 maja.
Podczas jednego z pierwszych posiedzeñ zarz±d ZZPRC przyj±³ program dzia³ania zwi±zku, zak³adaj±cy wykorzystanie przepisów prawa do poprawy warunków pracy pracowników, zw³aszcza zatrudnionych w ruchu ci±g³ym. Od samego pocz±tku dzia³alno¶ci prowadzili¶my zakrojon± na szerok± skalê akcjê informacyjn±. I tak: rozpoczêli¶my wydawanie biuletynu informacyjnego „Nadchodz± Zmiany” – dodam, ¿e pismo to jest wci±¿ systematycznie publikowane i stanowi wa¿ne ¼ród³o informacji o tym, co dzieje siê w naszej firmie. Ponadto stanowiska zwi±zku prezentowali¶my w rozg³o¶ni zak³adowej, organizowali¶my te¿ spotkania cz³onków zarz±du z za³ogami poszczególnych wydzia³ów.
D±¿±c do partnerskiej wspó³pracy z w³adzami naszej firmy, wyst±pili¶my z wnioskiem o uznanie nas stron± zak³adowego uk³adu zbiorowego pracy. Uda³o siê to dopiero 1 lipca 1999 roku.
Ju¿ w pierwszych latach swojej dzia³alno¶ci Zwi±zek Zawodowy Pracowników Ruchu Ci±g³ego osi±gn±³ znacz±ce sukcesy. Warto podkre¶liæ, ¿e postulaty, jakie wysuwali¶my na pocz±tku naszej pracy zwi±zkowej, s± aktualne równie¿ dzisiaj, chocia¿ ich ciê¿ar gatunkowy siê zmieni³. Dziesiêæ lat temu dostrzegali¶my problemy, których wagê mo¿na doceniæ dopiero z perspektywy czasu. Wiele ze spraw, o które wówczas walczyli¶my, uda³o siê za³atwiaæ po latach usilnych zabiegów.
W tym miejscu przypomnê, ¿e:
* jednym z pierwszych osi±gniêæ naszego zwi±zku by³o wynegocjowanie wy¿szej kwoty przeszeregowania dla pracowników ruchu ci±g³ego,
* domagali¶my siê wprowadzenia jednolitych zasad wynagradzania wszystkich zatrudnionych w ZAP,
* chcieli¶my zlikwidowania nieuzasadnionych ró¿nic w zasadniczych stawkach zaszeregowania pracowników, zatrudnionych na jednakowo wycenionych stanowiskach,
* od samego pocz±tku starali¶my siê przeciwdzia³aæ bezpodstawnemu rozszerzaniu tabeli p³ac; chcieli¶my likwidacji tzw. tabeli B,
* domagali¶my siê zmiany zasad podzia³u nagrody z zysku – weszli¶my nawet w spór zbiorowy z pracodawc±, który zakoñczy³ siê podpisaniem nowego regulaminu, w którym podstawê do naliczenia nagrody stanowi suma wszystkich sk³adników wynagrodzenia,
* walczyli¶my o prawid³owe naliczanie dodatku za pracê w ruchu ci±g³ym (w styczniu 1998 roku wyst±pili¶my do s±du pracy z pozwami o zap³atê za nadgodziny z lat 1994-95),
* ¿±dali¶my przywrócenia dwunastu dni wolnych za zatrudnienie w systemie czterobrygadowej organizacji pracy,
* chcieli¶my skrócenia czasu pracy dla pracowników zatrudnionych w ruchu ci±g³ym – proporcjonalnie, jak dla pracowników dniówkowych (w stosunku do norm kodeksowych),
* podejmowali¶my interwencje w konfliktach pomiêdzy kierownictwem a za³og±; interweniowali¶my w sprawach dyscyplinarnego zwalniania z pracy,
* domagali¶my siê uporz±dkowania wewn±trzzak³adowych przepisów prawa i organizacji pracy, tak by sta³y siê one jasne i czytelne dla wszystkich.
Mówi±c o postulatach, z jakimi wystêpowali¶my w pierwszych latach naszej dzia³alno¶ci, warto przypomnieæ o jednym z wiêkszych sukcesów, tj. o podpisaniu 21 kwietnia 1999 r. porozumienia, koñcz±cego spór zbiorowy, w wyniku którego:
* pracownicy zatrudnieni w czterobrygadowej organizacji pracy odzyskali prawo do siedmiu dni urlopu dodatkowego,
* zwiêkszony zosta³ dodatek za pracê w ruchu ci±g³ym z 31 do 36 procent,
* zmieniono zasady rozliczania czasu pracy w „czterobrygadówce” w ten sposób, ¿e wprowadzone zosta³y 16-tygodniowe okresy rozliczeniowe i czas pracy pracowników zmianowych nie móg³ byæ ju¿ d³u¿szy ni¿ u w pracowników systemu jednozmianowego.
O skuteczno¶ci naszej dzia³alno¶ci ¶wiadczy to, ¿e pierwszy rok dzia³alno¶ci zamknêli¶my liczb± 820 cz³onków. Z ka¿dym rokiem do naszego zwi±zku przystêpowali nowi pracownicy zmianowi i szybko stali¶my siê najwiêksz± organizacj± w zak³adzie. Fakt ten zas³uguje na podkre¶lenie, poniewa¿ byli¶my najm³odszym zwi±zkiem, zapisy statutowe uniemo¿liwia³y wst±pienie w nasze szeregi du¿ej czê¶ci za³ogi pracuj±cej w systemie jednozmianowym, nie prowadzili¶my i nie prowadzimy tzw. „rozdawnictwa” typu paczki ¶wi±teczne czy innego rodzaju ¶wiadczenia. Obecnie ZZPRC liczy 1150 cz³onków.
Od pocz±tku d±¿yli¶my do tego, by przedstawiciele naszej organizacji zwi±zkowej uczestniczyli w procesie zarz±dzania firm±. Mieli¶my wiêc swoich reprezentantów w zarz±dzie oraz w radzie nadzorczej ZAP niemal przez ca³y okres dzia³alno¶ci.
II. PRYWATYZACJA ZAK£ADÓW AZOTOWYCH „PU£AWY” SA
Przez ca³y okres funkcjonowania ZZPRC aktywnie w³±czali¶my siê
w dzia³ania, maj±ce na celu ochronê Zak³adów Azotowych „Pu³awy” SA przed zgubn± w skutkach prywatyzacj±. W tym miejscu przypomnê tylko kilka kluczowych faktów zwi±zanych z tym procesem.
W czerwcu 2001 r. mia³ miejsce nieudany debiut naszej firmy na Warszawskiej Gie³dzie Papierów Warto¶ciowych. Z kolei w kwietniu 2002 r. przygotowane zosta³y za³o¿enia programu restrukturyzacji i prywatyzacji sektora wielkiej syntezy chemicznej, zak³adaj±cego likwidacjê naszej firmy oraz innych przedsiêbiorstw chemicznych, i utworzenie na bazie ich maj±tku spó³ek jednoproduktowych, które w dalszej kolejno¶ci mia³y zostaæ sprzedane. W obawie przed skutkami tak nieprzemy¶lanych przekszta³ceñ zarz±d ZZPRC zleci³ ekspertom przygotowanie opracowania, stanowi±cego alternatywê programu rz±dowego. W ten sposób powsta³a spo³eczna koncepcja konsolidacji i prywatyzacji sektora, która zosta³a rekomendowana Prezesowi Rady Ministrów przez Prezydenta Miasta Pu³awy i Starostê Powiatu Pu³awskiego.
Widz±c w za³o¿eniach restrukturyzacyjno - prywatyzacyjnych Ministerstwa Skarbu Pañstwa ogromne zagro¿enie dla pu³awskich „Azotów”, ju¿ 20 maja 2002 r. podjêli¶my decyzjê o wszczêciu akcji protestacyjnej. Powo³any zosta³ Komitet Protestacyjny Pracowników ZAP, który domaga³ siê m.in. zaprzestania dzia³añ prowadz±cych do pogarszania sytuacji ekonomicznej przedsiêbiorstw chemicznych oraz wstrzymania prac nad programem konsolidacji i prywatyzacji zak³adów wielkiej syntezy chemicznej do czasu uzyskania spo³ecznej akceptacji dla kierunków zmian w³asno¶ciowych. 27 maja komitet protestacyjny zorganizowa³ przed pu³awskim Urzêdem Miasta wiec w obronie Zak³adów Azotowych „Pu³awy” SA, podczas którego zebrali¶my podpisy pod apelem do premiera.
Mimo to 4 czerwca 2002 r. rz±d RP przyj±³ „Strategiê dla przemys³u chemicznego w Polsce do 2010 roku”, Nafcie Polskiej za¶ udzielone zosta³y pe³nomocnictwa do wykonywania praw z akcji piêciu spó³ek chemicznych.
Zespó³ Trójstronny ds. Bran¿y Chemicznej
Dzi¶ z pe³n± odpowiedzialno¶ci± mo¿na stwierdziæ, ¿e do ostatecznego odrzucenia koncepcji konsolidacji produktowej sektora wielkiej syntezy chemicznej przyczyni³y siê nasze dzia³ania na forum Zespo³u Trójstronnego ds. Bran¿y Chemicznej. Zosta³ on powo³any 10 marca 2003 r. Dosz³o do tego za spraw± Forum Zwi±zków Zawodowych – nowej wówczas centrali zwi±zkowej, której cz³onkiem stali¶my siê dziêki przynale¿no¶ci do Ogólnokrajowego Zrzeszenia Zwi±zków Zawodowych Pracowników Ruchu Ci±g³ego.
Zespó³ Trójstronny ds. Bran¿y Chemicznej mia³ stanowiæ platformê dialogu spo³ecznego dla zwi±zków zawodowych, organizacji pracodawców i strony rz±dowej. Celem jego powo³ania by³o stworzenie mo¿liwo¶ci godzenia interesów stron w procesie restrukturyzacji i prywatyzacji sektora wielkiej syntezy chemicznej.
Tak te¿ siê sta³o. Po wielu miesi±cach ¿mudnych negocjacji i rozpatrywania kolejnych wariantów wdra¿ania rz±dowej strategii dla chemii ciê¿kiej, 15 pa¼dziernika 2004 r. podczas posiedzenia zespo³u zaprezentowana zosta³a ¶cie¿ka realizacji „Strategii restrukturyzacji i prywatyzacji sektora WSCh”. Zak³ada³a ona prywatyzacjê Zak³adów Azotowych „Pu³awy” SA i Zak³adów Chemicznych „Police” SA poprzez sprzeda¿ ich akcji – istniej±cych b±d¼ pochodz±cych z nowej emisji – na gie³dzie. Ten zasadniczy kierunek przekszta³ceñ w bran¿y zosta³ zaakceptowany przez stronê zwi±zkow±.
Wej¶cie na gie³dê
19 pa¼dziernika 2005 r. Zak³ady Azotowe „Pu³awy” SA zadebiutowa³y na Warszawskiej Gie³dzie Papierów Warto¶ciowych. W ten sposób zakoñczy³y siê nasze wieloletnie dzia³ania na rzecz tzw. dobrej prywatyzacji pu³awskich „Azotów”. Zwyciê¿y³a koncepcja najbardziej korzystna dla naszego przedsiêbiorstwa, któr± akceptowali¶my od samego pocz±tku.
III. WYNAGRODZENIA i POLITYKA KADROWA
Przypomnê, ¿e przez ca³y okres naszej dzia³alno¶ci prowadzili¶my dzia³ania zmierzaj±ce do ujednolicenia zasad wynagradzania pracowników ZAP.
Ponadto ju¿ w pierwszych latach istnienia ZZPRC doprowadzili¶my m.in. do zlikwidowania kontrowersyjnych funduszy nagród dyrektora, kierownika pionu i kierownika – utworzony zosta³ jeden fundusz nagród wraz z regulaminem nagradzania, obowi±zuj±cy od 1 lipca 2000 r.
W grudniu 2004 roku rozpoczêli¶my sk³adanie do s±du pracy pozwów o wyrównanie dysproporcji p³acowych – ich wystêpowanie potwierdzi³a tak¿e kontrola Pañstwowej Inspekcji Pracy. Zorganizowana zosta³a demonstracja pracowników ZAP, którzy ¿±dali m.in. uregulowania p³ac i przeprowadzenia podwy¿ek. W rezultacie uruchomione zosta³y trzy transze ¶rodków na zniwelowanie najbardziej drastycznych ró¿nic w wynagrodzeniach. Dziêki temu uda³o siê znacznie zbli¿yæ p³ace pracowników do tych, wynikaj±cych z taryfikatora kwalifikacyjnego stanowisk pracy. Czê¶æ za³ogi otrzymuje ju¿ dzi¶ wynagrodzenia zgodne z taryfikatorem.
Zak³adowy Uk³ad Zbiorowy Pracy
Jedn± z istotniejszych kwestii, której po¶wiêcili¶my wiele uwagi w ci±gu ostatnich 10 lat, a zwi±zan± po¶rednio z p³acami w firmie, by³ zak³adowy uk³ad zbiorowy pracy.
Przypomnê, ¿e „stary” uk³ad z 2 grudnia 1996 r. zosta³ wypowiedziany 29 listopada 2002 r. przez pracodawcê, który decyzjê tê motywowa³ z³± kondycj± finansow± firmy i zmianami w kodeksie pracy. Niemal natychmiast rozpoczê³y siê negocjacje w sprawie nowego ZUZP, które – z przerwami – trwa³y w³a¶ciwe do ... 22 marca 2006 r., kiedy to podpisali¶my nowy uk³ad. Przyznaæ nale¿y, ¿e dokument ten nie jest szczytem marzeñ, jednak pozwoli³ na przywrócenie w firmie pewnej równowagi, oczekiwanej po latach destabilizacji.
Polityka kadrowa
Inn± wa¿n± spraw±, jak± w ci±gu ostatnich dziesiêciu lat zajmowa³ siê nasz zwi±zek, by³a polityka kadrowa. Zwracali¶my uwagê m.in. na konieczno¶æ zapewnienia minimalnych bezpiecznych obsad na produkcji, gdzie liczba zatrudnionych zmniejsza³a siê systematycznie. Wystêpowali¶my w tej sprawie m.in. do dyrektora produkcji – wskutek naszej interwencji przygotowane zosta³o odpowiednie opracowanie i zaprzestano bezmy¶lnego likwidowania stanowisk pracy w ruchu ci±g³ym.
Przeciwstawiali¶my siê brakowi kompetencji w¶ród osób zarz±dzaj±cych nasz± firm±, mówili¶my stanowcze „nie”: nepotyzmowi, kolesiostwu i niezdrowym uk³adom.
IV. CZAS PRACY
Najwiêkszym, a jednocze¶nie naj¶wie¿szym sukcesem naszej organizacji zwi±zkowej by³o wprowadzenie w Zak³adach Azotowych „Pu³awy” SA piêciobrygadowej organizacji pracy. Przypomnê, ¿e wprowadzenie „piêciobrygadówki” zosta³o niejako wymuszone nowelizacj± kodeksu pracy, która wesz³a w ¿ycie 1 stycznia 2004 r. Jako dzia³acze Ogólnokrajowego Zrzeszenia Zwi±zków Zawodowych Pracowników Ruchu Ci±g³ego uzyskali¶my wówczas uzgodnione stanowisko G³ównego Inspektoratu Pracy – Pañstwowej Inspekcji Pracy w Warszawie oraz Ministerstwa Gospodarki i Pracy w zakresie interpretacji znowelizowanych przepisów prawa, a w szczególno¶ci definicji dnia wolnego. Kontrola Okrêgowej Inspekcji Pracy z Lublina, przeprowadzona w naszej firmie pod koniec 2004 r., wykaza³a, ¿e nie jest przestrzegana norma piêciodniowego tygodnia pracy w stosunku do pracowników zatrudnionych w ruchu ci±g³ym. Dodatkowo nie jest zachowana zasada mówi±ca o co najmniej co czwartej niedzieli wolnej.
Pracodawca zwróci³ siê do zak³adowych organizacji zwi±zkowych o podanie sposobu rozwi±zania tego problemu. Przekazali¶my wiêc harmonogram, piêciobrygadowej organizacji pracy z 10-tygodniowym okresem rozliczeniowym, gwarantuj±cy zachowanie wszystkich norm dotycz±cych czasu pracy. Do wybrania najw³a¶ciwszego rozwi±zania zarz±d firmy powo³a³ zespó³, do pracy w którym zaproszeni zostali przedstawiciele zwi±zków zawodowych, pracownicy dzia³ów: kadr i organizacji, a tak¿e kierownicy zak³adów pod wodz± dyrektora produkcji. Kilkumiesiêczne prace tego zespo³u potwierdzi³y, ¿e dostosowanie harmonogramu czterobrygadowej organizacji pracy do zaleceñ pokontrolnych inspekcji pracy jest niemo¿liwe. Efektem tego by³a uchwa³a Zarz±du ZAP o pilota¿owym wprowadzeniu z dniem 10 czerwca 2005 r. systemu piêciobrygadowej organizacji pracy na piêciu wydzia³ach produkcyjnych. Podkre¶liæ nale¿y, ¿e pi±ta brygada zosta³a utworzona w oparciu o posiadane stany osobowe. Wprowadzono nastêpuj±cy harmonogram: 112233----, z 10-tygodniowym okresem rozliczeniowym. ¦redniotygodniowy czas pracy w „piêciobrygadówce” wynosi 33,6 godz. Wed³ug opinii inspekcji pracy system ten wype³nia zalecenia zawarte w wyst±pieniu pokontrolnym.
22 wrze¶nia 2006 r. podpisali¶my porozumienie, koñcz±ce spór zbiorowy z pracodawc±, w sprawie harmonogramu wprowadzenia piêciobrygadowej organizacji pracy w zak³adzie. Zgodnie z tym porozumieniem, wdra¿anie „piêciobrygadówki” w naszej firmie zakoñczy siê 20 lipca 2007 roku, a nie jak wcze¶niej zak³adano – 4 lipca 2008 r.
V. OZZZPRC i FZZ
Na mocy uchwa³y I Walnego Zebrania Delegatów nasza organizacja zwi±zkowa przyst±pi³a do Ogólnokrajowego Zrzeszenia Zwi±zków Zawodowych Pracowników Ruchu Ci±g³ego. Zreszt± dzia³acze tej centrali zwi±zkowej, tj. jej obecny przewodnicz±cy Kazimierz Drabik z Elektrowni Kozienice SA oraz Jerzy Gaworek, wiceprzewodnicz±cy Sekcji Elektrociep³owni i Ciep³owni, szef zwi±zku ruchu ci±g³ego z Elektrociep³owni Lublin-Wrotków, pomagali nam przy zak³adaniu naszej organizacji zwi±zkowej.
OZZZPRC od samego pocz±tku wspiera³o nas w naszej dzia³alno¶ci. Dziêki tej centrali nasi dzia³acze uczestniczyli w licznych szkoleniach i konferencjach. Za po¶rednictwem Zrzeszenia korzystali¶my z us³ug kancelarii radców prawnych z Poznania.
Dzia³acze naszej organizacji zwi±zkowej s± cz³onkami w³adz Ogólnokrajowego Zrzeszenia Zwi±zków Zawodowych Pracowników Ruchu Ci±g³ego. Od maja 2000 r. funkcjonuje u nas Biuro Pomocnicze OZZZPRC. Z kolei w czerwcu 2004 r. do Pu³aw przeniesiono redakcjê „Zmian” – miesiêcznika wydawanego przez Zrzeszenie.
Mówi±c o przynale¿no¶ci naszej organizacji zwi±zkowej do OZZZPRC, nale¿y wspomnieæ o wa¿nym wydarzeniu, które mia³o miejsce 16 lutego 2006 roku w Warszawie. Odby³a siê wówczas konferencja nt. "Skrócenie czasu pracy jako rekompensata zatrudnienia w porze nocnej." Wziêli w niej udzia³ przedstawiciele ¶wiata nauki z kraju i z zagranicy, reprezentanci rz±du, parlamentarzy¶ci i pracodawcy. Nasz zwi±zek by³ podczas tej konferencji bardzo licznie reprezentowany, a nasi dzia³acze mieli okazje podzieliæ siê z innymi swoimi do¶wiadczeniami dotycz±cymi pracy w „piêciobrygadówce”.
Ogólnokrajowe Zrzeszenie Zwi±zków Zawodowych Pracowników Ruchu Ci±g³ego by³o jednym z za³o¿ycieli Forum Zwi±zków Zawodowych. Mamy swoich reprezentantów w najwy¿szych w³adzach tej centrali.
VI. KONFERENCJA „GAZ DLA WIELKIEJ SYNTEZY CHEMICZNEJ”
Wydarzeniem o donios³ym znaczeniu nie tylko dla przedsiêbiorstw bran¿y ciê¿kiej chemii by³a niew±tpliwie konferencja naukowo-spo³eczno-techniczna „Gaz dla Wielkiej Syntezy Chemicznej”, któr± zorganizowali¶my wspólnie z Polskim Lobby Przemys³owym oraz rad± programow± kwartalnika „Ruroci±gi”. Odby³a siê ona 10 grudnia 2002 r. w Pa³acu Czartoryskich, a poprzedzi³o j± kilka miesiêcy intensywnych przygotowañ.
Podczas konferencji, w której udzia³ wziê³o ponad 100 osób, referaty wyg³osili m.in.: prof. W³odzimierz Bojarski, prof. Miros³aw Dakowski, dr Miros³aw Grelik oraz Witold Micha³owski. Referaty i materia³y pokonferencyjne zosta³y opublikowane w pi¶mie „Ruroci±gi” – wraz ze stanowiskiem przyjêtym przez uczestników konferencji przekazali¶my je decydentom i za³odze.
VII. PODSUMOWANIE
Podsumowuj±c nale¿y stwierdziæ, ¿e minione dziesiêæ lat to okres, który up³yn±³ pod znakiem wielkiej otwarto¶ci na otaczaj±cy ¶wiat.
Jako organizacja cz³onkowska OZZZPRC znale¼li¶my siê w Forum Zwi±zków Zawodowych. Dziêki tym dwóm centralom zwi±zkowym mogli¶my uczestniczyæ w pracach Komisji Trójstronnej ds. Spo³eczno-Gospodarczych, w komisjach sejmowych i senackich, jak równie¿ w licznych szkoleniach i konferencjach – zarówno krajowych, jak i miêdzynarodowych. Wiedzê tam zdobywan± na bie¿±co przekazywali¶my cz³onkom naszego zwi±zku i innym pracownikom Zak³adów Azotowych „Pu³awy” SA, a tak¿e osobom zarz±dzaj±cym nasz± firm±. Czynili¶my to m.in. za po¶rednictwem wydawanej przez nasz zwi±zek gazety „Nadchodz± Zmiany”, miesiêcznika OZZZPRC „Zmiany”, a w ostatnim czasie – równie¿ poprzez stronê internetow±.
To wszystko doprowadzi³o do zmian w postrzeganiu pracy zmianowej i do wiêkszego zrozumienia problemów, z jakimi borykaj± siê pracownicy zatrudnieni w ruchu ci±g³ym. Dokona³y siê ogromne zmiany w mentalno¶ci zarówno za³ogi, jak i kierownictwa zak³adów, dziêki czemu mo¿liwe sta³o siê skuteczne wprowadzenie rozwi±zañ od lat stosowanych np. w innych krajach Europy Zachodniej.
Jestem przekonany, ¿e bez Zwi±zku Zawodowego Pracowników Ruchu Ci±g³ego Zak³ady Azotowe „Pu³awy” SA by³yby firm± gorsz± ni¿ s± obecnie. Uwa¿am, ¿e w kwestii warunków pracy, p³acy, dialogu spo³ecznego i partycypacji pracowniczej uda³o nam siê zrobiæ bardzo du¿o.
S³awomir Wrêga